بررسی "Emma": به پشت مانور بازگردید ، اما هنوز بی روح است

آنیا تیلور-جوی در جدیدترین فیلم اقتباسی از رمان جین آوستین در مورد مداخله عاشقانه یک زن جوان بازی می کند.

آنیا تیلور-جوی به عنوان شخصیت اصلی عنوان "اما" اقتباسی از پاییز دی وایلد با رمان جین آستین.

آنیا تیلور-جوی به عنوان شخصیت اصلی عنوان "اما" اقتباسی از پاییز دی وایلد از رمان جین آستین است. اعتبار . ویژگی های تمرکز

توسط Manohla Dargis

20 فوریه 2020

Emma.Directed by Autumn de WildeComedy، DramaPG2h 5m

پیدا کردن بلیط

وقتی بلیط را برای یک فیلم مستقل از طریق سایت ما خریداری می کنید ، ما یک کمیسیون وابسته کسب می کنیم.

اولین غریزه شما هنگام تماشای "Emma" ممکن است این باشد که صفحه را لوس کنید. این آخرین اقتباس از جین آستین با نوع پالت هایی که در برخی از شیرینی فروشی های قدیمی و قدیمی و در ترمیم های دوره ای گرجستان مشاهده می کنید ، مورد علاقه شما قرار گرفته است. با سرخ شدن در گلدان ، روبان و کمان های اشباع شده اش ، اما (آنا تیلور-جوی) خودش به همان اندازه یک کریسمس دلپذیر آراسته و وسوسه‌انگیز به نظر می رسد ، هرچند که آیا او ارتباطی با Emma اوستین موضوع دیگری دارد.

هر نسل "Emma" را که احتمالاً می خواهد یا سزاوار آن باشد دریافت می کند. در اواسط دهه 1990 ، برجسته ترین "Clueless" وجود داشت ، امی هاکرلینگ که معاصر سال 1995 با یک آلیشیا سیلورستون ، مینی نژاد کاملاً زیبا ، و دگلاس مک گرات ، مربع تر و خوش برخورد تر "Emma" با بازی های گوینت پالترو اجرا شد ، بسیار خوب و باهوش تر رفتار کرد. در اواسط دهه 1990 میلادی اقتباس نیم دوجین آستین ، هم برای فیلم و هم برای تلویزیون ، منتشر شد و باعث شد مک گرات خاطرنشان کند که "ابتدا جین آوستین وجود ندارد و بعد جین آوستین باران می بارد." ریزش آب از آن زمان ادامه داشته است ، هرچند که گاهی اوقات به یک دره آسان می شود.

"Emma" جدید ، به کارگردانی پاییز دی وایلد ، با اولین نمایش فیلم با اطمینان ، در اوایل قرن نوزدهم تنظیم شده است که به دلیل حساسیت های عصر مدرن ، مجدداً ساخته شده است. (این رمان در سال 15 منتشر شد.) تمام عناصر آشنا در اینجا وجود دارد: تپه های نورد و دور کمرهای امپراتوری ، منازل و رفتارهای ظریف ، خدمتگزاران ساکت و توجه. با این وجود همه چیز - سبزی نخود فرنگی و شلوغی های مبهم ، طنز و سوء تفاهم ها - به طرز حیرت انگیزی تزئین شده است ، به حدی که در ابتدا به نظر می رسد که دی وایلد با استفاده از نرم افزار وس اندرسون مواد را اقتباس کرده است.

این روش عادت می کند و مسافت پیموده شده شما متفاوت است. بستگی به تحمل شما در برابر ظرافت ، صدای جیر جیر و ظرافت های اندروزون دارد. مطمئناً صحنه های افتتاحیه چیزی کمتر از حد وعده نیست ، چه با تقارن گنگ ، رنگ پرشده و نبود سایه و چه چشم پوشی از تصاویری ناپایدار و پردازش نشده. با این حال ، هنگامی که اما شروع به چرخیدن در اطراف شکوفه های خود می کند ، در حالی که به طور اجباری به یک خدمتکار دستور می دهد که کدام گل را برش دهد ، صحنه اقتصادی از یک جهان و نگرش به یک امتیاز بی دقتی و ناخودآگاه احضار می کند. تیلور-جوی بر روی یک محافظ مناسب تأثیر می گذارد ، هرچند که ، افسوس ، اغلب در پوسته پوسته شدن مانند نقاب می زند.

این یک مقدمه تا حدی خشن و ناخوشایند است برای شخصیت ، که اوستن آن را "خوش تیپ ، باهوش و ثروتمند ، با یک خانه راحت و خوشبختی توصیف می کند". در 21 سالگی ، ایما با پدرش زندگی می کند (بیل نگی ، با اطمینان سرگرم کننده) در یک کشور بزرگ در 16 مایلی لندن. همانطور که در این رمان ، فیلم دقیقاً بهمراه همدم دیرینه اش ، خانم تیلور (Gemma Whelan ارزشمند) ، ازدواج می کند ، اما Emma را تنها می گذارد و طعمه بدترین ، عجیب ترین عادت هایش را می گیرد ، خصوصاً وقتی که برای افراد دیگر پیش می آید. او با خوشحالی از ناکامی هایش آگاه نیست ، و عادت کرده است که راهش را پیدا کند ، آستین می نویسد: "یک موقعیت برای فکر کردن درباره خودش خیلی خوب است."