The Grudge Review کینه

با اولین کارگردانی خود در سال 2016 The Eyes of My Mother ، نویسنده / یاور نیکلاس پسس منتقدان را به عنوان صدای جدید جسورانه در وحشت به خاطر سینماتوگرافی سیاه و سفید ، مطالعه شخصیت های دلهره آور و داستان تلخ آن از عشق ، انزوا درآورد. و خشونت در سال 20 ، او با پیرسینگ دوباره به کانون توجه جشنواره ساندنس بازگشت ، یک هیجان ترسناک درباره یک قاتل مشتاق و کارگر جنسی که از او می خواست قربانی او شود. اکنون ، این نویسنده وحشت در حال ظهور دوباره برمی گردد تا مارک خود را در یک حق رای دادن وحشت یک بار داغ با استودیوی پر از استودیو The Grudge قرار دهد. اما هواداران ترسناک ممکن است آرزو کنند که پسه اجازه داده باشد که همه چیز مرده بماند. این Grudge یک راه حل است که از طریق گل و لای ، نقشه های پرشکوه ، اجراهای نیمه پخته شده و قطارهای خسته که باید تا پایان دهه 2000 بازنشسته شوند ، می باشد.

فیلم "ترسناک" از فیلم ترسناک ژاپنی تاکاشی شیمیزو در سال 2002 Ju On ، The Grudge دنباله ای از بازسازی آمریکایی 2004 است که با عنوان The Grudge نیز شناخته شد. این فیلم در ژاپن به طور متقاطع از طریق داستان بازخوانی مأموران انتقام جویانه آغاز می شود. در این حق رای ، آگونی مسری است که از روح کشته های وحشیانه کشته شده به جان کسانی که بعد از آن می روند ، پخش می شود و آنها را از جنون ، ضرب و شتم و قتل مسموم می کند.

25 فیلم برتر ترسناک

هر دو کارگردان وس کراون و نویسنده کوین ویلیامسون موفقیت های زیادی در حرفه خود دارند ، اما جیغ برای هر دو مرد برجسته است. فیلمنامه ویلیامسون توانست به طرز ماهرانه ای چیزهای زیادی داشته باشد - این یک متا حیرت انگیز در مورد ژانر ترسناک بود که از خط به بی پروایی عبور نکرد ، در حالی که همچنین به عنوان یک رمز موفقیت موفق و از همه مهمتر یک فیلم ترسناک مؤثر بازی می کرد. به خودی خود. <br> <br>

سرانجام گروهی از شخصیت های فیلم ترسناک بیان کردند که بله ، آنها همه فیلم های مشابه ما را دیده بودند و از قوانین و کلیشه هایی که با این ژانر همراه هستند آگاه بودند. اما هیچ کس از قاتل (یا آن قاتلان آگاه نیست) ، که با قربانیان بازی می کرد با پرسیدن چیزهای بی اهمیت فیلم ترسناک که بسیاری از ما در مخاطب می توانستیم سرگرم بازی با او باشیم - <br> <br>

اما وقتی قاتل واقعاً خود را نشان داد ، با چند صحنه تعلیق بسیار خوب اجرا شده توسط کراون ، وحشتناک بود ، که دوباره ثابت کرد که او چقدر خوب با این نوع مواد خوب است. فیلمی که به طور همزمان باعث می شود مخاطب بخندد ، با تشویق و بله ، فریاد بزند ، فریاد سزاوار اعتبار زیادی برای بیرون کشیدن همه این عناصر دارد <br> <br>

صحنه تماشای با چراغ روشن: صحنه افتتاحیه جیغ فوق العاده قوی و ترسناک است ، فوراً مخاطب را با گلوی خود فرا می گیرد. با تماشای یک دختر دبیرستانی (درو بریمور) یک سری از تماس های تلفنی فزاینده شرور دریافت می کنیم ، ما (و او) شروع می کنیم به درک چقدر آسیب پذیر او. و این زمانی است که آن مرد با ماسک شبح رو به رو می شود .

کرت اورلوک به آلمان منتقل می شود ، و آفت و سایه هایی با خود به همراه دارد. فریاد بی شرمانه FW Murnau از دراکولا برام استوکر باعث می شود که بسیاری از افراد با هیولا ارواح در ارتباط باشند و این خون آشام را موجودی غم انگیز و موش مانند نشان دهد ، که با انزوا و کاملاً اشتباه برای دنیای مدرن آشکار شده است. .

به نظر می رسد که مورنو از اورلوک و اشتهای پرخاشگرانه او تیزبینی دارد و فیلمش آنها را با سایه های ضخیم و تصاویر گروتز رنگ می کند. عملکرد Max Schreck به عنوان Count بسیار عجیب و غریب و خواب آور است که سالها بعد ، او همچنان به عنوان یکی از نمادین ترین هیولا ترسناک در رتبه قرار می گیرد. در حقیقت ، ژانر ترسناک هنوز از زبانی استفاده می کند که مورنو در اختراع Nosferatu به او اختراع کرده است ، و فیلم او امروز مانند گذشته وحشتناک ترسناک است.

صحنه را با چراغ های روشن تماشا کنید: </ b> آخرین لحظه ارولوک را به محض نزدیک شدن به یک شکاف زیبا و خواب آور ، لحظه ای تقلید کنید و تقریباً 100 سال بعد ، هنوز لحظه بسیار خزنده حساب کنید.

فیلمی که باعث به وجود آمدن روند گسترده "فیلم ترسناک به عنوان faux-مستند" شد و از فیلم هایی همچون Paranormal Activity الهام گرفت ، پروژه جادوگر بلر یک جشنواره ترسناک موثر در گذشته است.