سریع و خشمگین ، (ایالات متحده ، 2001)

سرعت ، آدرنالین و فقدان هوشیاری - این ویژگیهایی است که می توان به راحتی در خیابان های خیابانی توصیف کرد ، یک پدیده ورزشی زیرزمینی که پلیس را در بعضی از جوامع سرگرم می کند. همین صفت ها را می توان برای توصیف فیلم The Fast and the Furious ، فیلم راب کوهن درباره جرم ، پلیس در زیر زمین و مسابقه خیابانی استفاده کرد. با داستانی که توسط بیشتر نمایش های پلیس مخفی رد می شود ، The Fast and the Furious به دنبال ارائه یک روایت قانع کننده با شخصیت های خوب تعریف شده ، بلکه با تعقیب و گریز اتومبیل های اکتان بالا است که به دنبال تعقیب بینندگان است و نه با ارائه یک روایت قانع کننده با شخصیت های تعریف شده بلکه با تعقیب خودروهای اکتان بالا که برخی از مخاطبان را به نفس خود می کشاند.

به عنوان یک فیلمساز ، کوهن از شهرت خارق العاده ای برخوردار نیست (دو پروژه مشهور او "جمجمه و نور روز" بودند) ، بنابراین نباید جای تعجب داشت که سریع و خشمگین الگویی از صداقت هنری نیست. این فیلم داستان یک پلیس مخفی ، برایان (پل واکر) را روایت می کند که به یک تیم مسابقه خیابانی به سرپرستی دومینیک تورتو (وین دیزل) نفوذ می کند. اما مسابقه همه این نیست که دومینیک به آن مظنون باشد - پلیس (پلیس) بر این باورند که او رهبر باندی است که کامیون ها را ربوده است. این کار برایان است که اعتماد Dominic را بدست آورد ، سپس حلقه جنایات را باز کرد. متأسفانه برای برایان ، او برای خواهر دومینیک ، میا (جورادانا بروستر) قرار می گیرد.

داستان بسیار آشنا است و شخصیت ها همه نوع هستند ، اما تکنیک های سینمایی کوهن باعث می شود The Fast و Furious قابل مشاهده باشد. همانطور که از عنوان پیداست ، فیلم هرگز از دست نمی رود. بی قرار و پرتحرک ، تند و انفجاری است. این فیلم از درام های با کیفیت بالاتر مانند پرل هاربر هوشمند نیست ، اما کوتاه تر و سرگرم کننده تر است. این فیلم "لذت گناه" دارد که همه آن را نوشت. این نوع فیلمی است که می توانید در اواخر آن قدم بزنید ، حدود 90 دقیقه در آن غوطه ور شوید ، لحظه ای را که از تئاتر بیرون می روید فراموش کنید. این سرگرمی پاپ کورن در خالص ترین آن است. در اینجا هیچ چیز پرتحرکی پیش نمی رود.

کوهن در کنار ویرایش به سبک MTV و حرکات دوربین رادیو اکتیو ، از بازیگران بازیگرهای کاملاً ناشناخته اما جذاب استفاده می کند. صورتحساب برتر به وین دیزل ، باریتون کاریزماتیک که در Pitch Black محکومیت بازی می کرد و به عنوان شخصیت اصلی صدا خود را در Iron Giant (غول آهنین) ارائه می داد ، پرداخت. دیزل بازیگری است که باید تماشا کند - او این پتانسیل را دارد که به دور باشد. پاول واکر (که در فیلم The Skulls در کوهن ظاهر شد) چشمگیرتر است ، یک بلوند کروکی جنوب کالیفرنیای جنوبی با استعداد حداقل بازیگری. میشل رودریگز (پیشرو در Girlfight) از مارهای مار و جیرهایش استفاده می کند تا به عنوان مطلبی تحت عنوان لتی ، دوست دختر ی دومینیک استفاده شود. و جوردانا Brewster (سیرک نامرئی) ترکیبی از نفس و بی گناهی را ارائه می دهد. سبک کوهن به طور مداوم هر بازیگر را به بهترین مزیت خود در هر صحنه نشان می دهد.

نوشتن یک نظرسنجی در مورد چیزی که بسیار خلوت است دشوار است. در واقع ، تمام پیشنهادات The Fast and Furious دسته ای از افراد خوش قدم در خیابان ها با اتومبیل هایی هستند که سریع ، سریعتر و سریع تر می شوند. خودروها به همان میزان جالب هستند که زن و مرد آنها را رانندگی می کنند. دو یا چند شخصیت بد وجود دارد ، یک بازی تفنگ کوچک و چند پیروتکنیک ، اما ، به طور کلی ، این فیلم همه چیز در مورد مسابقه است. و هنگامی که نوبت به دست آوردن ذات ورزش می رسد ، ضربات سریع و خشمگین که توسط چندین دور رانده می شود. آیا فیلم را توصیه می کنم؟ فقط اگر در مورد چیزی باشید که نبض را بالا ببرد و ذهن را کمرنگ تر کند.